Zomer 2021 was ik druk bezig met de voorbereidingen voor de muziek in de film L’amour / La Mort van Ramón Gieling. In september en oktober waren de audio- en video-opnames. Je werkt toe naar dat moment, zoals naar een concert. Maar zodra het af is, heeft nog niemand iets gezien of gehoord van je werk.
L’Amour / La Mort ging 24 september in première en draait vanaf 6 oktober in verschillende filmtheaters.
Elke liefde, hoe gelukkig ook, eindigt vroeg of laat ongelukkig; hetzij door verlies, hetzij door de dood van een van beide, hetzij door een verbroken verbond. Het zijn de kanten van dezelfde medaille. Waarom hebben we lief als de liefde ons zoveel pijn kan doen? Is het dan niet veiliger om niet lief te hebben?
In L’Amour La Mort onderzoekt Ramón Gieling het verbond tussen de liefde en de dood aan de hand van onuitwisbare liefdesverhalen. Een aantal mensen die in hun leven diepgaand geconfronteerd zijn met de liefde en de dood, geven aan de hand van hun verhalen inzicht in het raadsel van de liefde.
Een psychiater en een dokter, die onderzoek doet naar het gebroken-hartsyndroom, geven inzicht in de mentale en fysieke aspecten van het lijden: hoe laten de liefde en de dood hun sporen achter? De verhalen worden verweven met tijdloze werken uit de schilderkunst en de muziekgeschiedenis, want daar waar geen woorden meer zijn, is kunst en muziek.
In een opera werk je met iedereen tegelijkertijd toe naar een volledige voorstelling. Je maakt precies mee wat het eindproduct gaat worden voor het publiek. In een film zoals L’amour / La Mort, waarin verschillende lijnen door elkaar spelen, zie je tijdens het werk maar een klein deel. Door het script weet je welke verhalen er worden verteld, maar niet hoe deze worden verteld. In de filmstudio zie je het decor, maar je kijkt niet door de camera. Backstage en frontstage lopen door elkaar heen. Iets kan backstage zijn en het volgende moment frontstage en andersom.
Gewone voorwerpen blijken tijdens de opnames ineens props. Ineens moest er ook een ziekenhuisbed geregeld worden. Heel filmend Amsterdam wordt dan afgebeld totdat er een ziekenhuisbed is. Eke en Fanny van het decor liepen constant rond om tussen takes het decor nog te veranderen. Sam veranderde de hoek van de camera, Berend plaatst nog een extra licht, Sara geeft me nog wat extra tranen en Sergio haalt mijn kleding uit een plooi.
Al deze werkzaamheden gaan soms op aanwijzing van Ramon en soms ook niet. Er wordt nooit lang over vergaderd. Iedereen heeft zijn eigen specialisme en doet gewoon zijn/haar werk.